Hoe doe je het goed : online netwerken en hedendaagse etiquette

Een tijdje geleden was ik uitgenodigd op een lezing met een receptie achteraf.  Dan is het dus “netwerken” geblazen.   Altijd weer een beetje spannend want ten eerste ben ik zelf geen kei in het praten over koetjes en kalfjes.  En ten tweede raakt mijn fijne motoriek altijd in de war tussen de ene hand die mijn glas schuimwijn vasthoudt, de andere hand die probeert te voorkomen dat de samenvatting van de lezing uit de map glipt, nog een hand om een andere uitgestoken hand te drukken en welke hand zal dan mijn handtas tegenhouden voor ze van mijn schouder glijdt ?

---

In vergelijking daarmee lijkt het veel eenvoudiger om online te gaan netwerken.  Ook vanachter je scherm kan je in contact komen met interessante gesprekspartners en het kost je zelfs geen verplaatsing.  Ik denk dan in de eerste plaats aan LinkedIn.  Als je je houdt aan de online etiquette – die overigens verdacht veel lijkt op offline omgangsvormen – dan kan het allemaal soepel verlopen.
  
Waar let je dan zoal op ?  
- Als je met iemand wil connecteren, gebruik je de mogelijkheid om een persoonlijk berichtje te schrijven voor je op de “connect” knop klikt. Op een receptie zou je het niet in je hoofd halen om in het voorbijgaan zomaar je visitekaartje in iemands hand te duwen.  Je zult jezelf persoonlijk introduceren of je laat iemand anders dat doen en je wisselt enkele woorden met die persoon. Als je online contact zoekt, wil je net zo beleefd en hartelijk overkomen, toch ?
- Incognito met iemand in gesprek willen gaan, dat is iets voor leden van het koningshuis of voor beroemdheden (waarbij de vraag is of het hen nog zou lukken om onherkenbaar te blijven). Zelf geef je de voorkeur aan een open vizier, en dus zet je een goed herkenbare profielfoto op LinkedIn.
- Om dezelfde reden maak je je profiel niet (half) anoniem. Zorg ervoor dat je volledig zichtbaar bent. Daarmee kom je zelfzeker, betrouwbaar en sympathiek over. Bovendien krijg je dan ook informatie over wie jouw profiel heeft bekeken.
- Op een receptie vertel je de ander in enkele woorden wie je bent, wat je doet en waarschijnlijk ook waar je werkt. Niets houdt je tegen om ook publiciteit te maken voor je werkgever maar je zou een vreemd figuur slaan als de bedrijfsslogan het eerste is dat je vertelt. Op dezelfde manier gaat de samenvatting in je LinkedIn profiel over jou, en niet over je werkgever.
- Als je echt wilt netwerken, maak je het je gesprekspartner zo makkelijk mogelijk om je te bereiken. Je wilt niet dat hij het opgeeft omdat hij nergens je e-mailadres vindt.  Je vult je contactgegevens op LinkedIn dus zo volledig mogelijk in : je e-mailadres, website, social mediakanalen, telefoonnummer.
- Als je voor ogen houdt dat het basisprincipe van netwerken bestaat uit “geven”, dan ben je goed vertrokken. Dat “geven”kan allerlei vormen aannemen en hoeft geen fysieke gift te zijn. Je kan bijvoorbeeld tips geven uit je eigen vakgebied, meedenken met een ander, een artikeltje doorsturen dat relevant is, iemand verwijzen naar de juiste persoon, een aanbeveling schrijven.
- En tenslotte : op een receptie hoef je niet met iedereen te praten, maar het is een gemiste kans als je in je groepje oude bekenden blijft hangen.   Stel je ook op LinkedIn open voor mensen die je nog niet kent. 
​

Mijn offline netwerkervaring bleek overigens een fluitje van een cent.  Ik wisselde wat observaties en iets over onze achtergrond uit met de vrouw die tijdens de lezing toevallig naast me zat. Zij volgde mij naar zo’n hoog receptietafeltje en ons gesprek kabbelde voort tot er zich spontaan nog enkele mensen bij ons voegden. Vanaf dan ging alles vanzelf :-)

Mijn LinkedIn profiel vind je hier : https://www.linkedin.com/in/anneverstrepen/
​
Als je LinkedIn beter wilt inzetten om verder te komen in je loopbaan, of je hebt een andere vraag, voel je dan vrij om te  mailen naar [email protected] of te bellen naar 0473710406.