(maar iets anders wel)

Als je iets wil realiseren op langere maar ook op korte termijn, dan – zo wordt ons verteld – moet je zelfbeheersing en wilskracht inzetten. Want je krijgt niets voor niets, dus je zal je kiezen op elkaar moeten zetten en obstakels uit de weg moeten ruimen. En dan is het maar best dat je de mentale veerkracht hebt om niet de gemakkelijke weg te kiezen en het (half) op te geven maar in plaats daarvan door te zetten. 
 
Nu blijkt uit wetenschappelijk onderzoek dat 

1. dit heel vaak mis gaat.  Vooral wanneer je het druk hebt, vermoeid bent of jezelf overbelast voelt.  Voor je het goed en wel beseft, heb je dan toch dat tweede stuk chocoladetaart opgesmikkeld, heb je je toch laten verleiden tot die impulsieve aankoop, heb je filmpjes zitten kijken i.p.v.
   dat verslag af te werken.  En dan ben je daar zó teleurgesteld over dat je opnieuw troost zoekt  in…  korte-termijn pleziertjes.  Grrr.  Wie heeft wetenschappers nodig om dat vast te stellen, dit kennen we toch allemaal ? 
2. het gangbare advies om zelfbeheersing en wilskracht te ontwikkelen eerder contraproductief werkt.  De zogenaamde “cognitieve hulpmiddelen” als zelfcontrole, rationeel denken, afwegen van opties en wilskracht drogen als hulpbron heel snel op en als je er te lang op doorgaat, dan loop je het risico om stressgerelateerde gezondheidsklachten te ontwikkelen.  Ook dat nog.  

 
 
Waar heb je die wilskracht eigenlijk voor nodig ? Om een beloning uit te stellen, of om winst in de toekomst voorrang te geven op onmiddellijke bevrediging. Dat is gedrag dat ons als mensen vooruit helpt, dus je zou toch verwachten dat de evolutie ons een handje heeft geholpen om daar goed in te zijn, niet ?
 
Het punt is dat we maar het halve beeld zien.
Als het gaat om hoe we beslissingen nemen, dan hebben we eeuwenlang de volgende tweedeling gemaakt : aan de “goede” kant de ratio en de logische denkmechanismen en aan de “slechte” kant de emoties (grillig ! onvoorspelbaar !). Dit is bizar. Als emoties ons altijd in de problemen zouden brengen, dan had de evolutie er al lang korte metten mee gemaakt.  Emoties hebben we omdat ze nuttig zijn op psychologisch vlak.  De tweedeling “ ratio = goed / emotie = slecht” is een valse tweedeling.
 
Emoties zijn in werkelijkheid de meest krachtige en efficiënte mechanismen om goede beslissingen te nemen. En ze hoeven je niet te overkomen of te overspoelen, je kunt ze doelbewust inzetten.
Wat zijn dan de juiste emoties ? Dat zijn er drie : dankbaarheid, compassie en fierheid .
Alle drie hebben die alles te maken met ons sociale leven, en dat is precies waarom ze zo effectief zijn. Samenleven met anderen veronderstelt immers dat je “kosten” op dit moment aanvaardt en inruilt tegen een betere toekomst. Sterke sociale banden zijn altijd al levensbelangrijk geweest. Om te overleven had je anderen nodig, dus je aanvaardde dat je anderen moest helpen. Dat is de basis van moreel gedrag. Rechtvaardig zijn, eerlijk zijn, loyaal zijn, hard werken.
 
Denk eens terug aan de laatste keer dat je je echt dankbaar, medelevend of fier voelde. Waarschijnlijk brachten deze emoties je ertoe om een of andere korte termijn kost te accepteren.  Ik noem enkele voorbeelden.  Uit dankbaarheid een vriend helpen verhuizen (hoewel dat niet je favoriete tijdsbesteding is), opdat hij zou weten hoeveel jullie vriendschap en wat hij voor jou heeft gedaan, je waard is. Uit medeleven geld, tijd of emotionele steun geven aan iemand van wie je wist dat hij/zij in nood was. Uit fierheid om deel uit te maken van een sportteam, doorbijten om vroeg op te staan en te gaan trainen. Deze emoties géven je dus zelfbeheersing. Ze duwen je in de juiste richting om in je relatie met anderen voorrang te geven aan de lange termijn. Op net dezelfde manier kunnen ze de relatie met je toekomstige zelf verbeteren, waardoor je beter op koers blijft naar wat je echt wil. 
 
Hoe je daar voordeel kunt uithalen en er bewust mee kunt omgaan ? Dat is stof voor een volgend artikel.

Hartelijke groet
​Anne
 
P.S. Dit artikel is gebaseerd op “Emotional Success” van David DeSteno. Met de inzichten uit dit boek wil ik van een koekjes-met-chocolade-verslaving afkomen. Ook benieuwd hoe goed dat lukt ? Blijf me dan zeker volgen :-)

Ja, oké, dit is een You Tube filmpje (4 min.)  Wel eentje met een treffende boodschap die mooi in beeld is gebracht.  Zet zeker het geluid aan om dat heerlijke Deens te horen.  Over wat we gemeenschappelijk hebben zonder het te weten.

In mijn coachingpraktijk zie ik mensen met zeer uiteenlopende achtergronden (of “profielen” zoals dat tegenwoordig moet heten) en toch hebben ze allemaal dezelfde verzuchtingen : een job die betekenis heeft,  die hun competenties in de verf zet en waar ze op eigen houtje kunnen beslissen hoe ze de dingen aanpakken.  Op een dieper niveau zijn er van die onzichtbare draden die ons allen met elkaar verbinden. En niet alleen met elkaar, maar met onze hele omgeving. 

Vanuit een meer pragmatisch oogpunt kan dit besef je ook helpen als je wilt leren netwerken. "We zijn al met elkaar geconnecteerd, hoor, we moeten alleen nog even boven water krijgen wat we delen ” ;-)

hartelijke groet
Anne

P.S. Contacteer me gerust als je meer wilt weten over netwerken : a[email protected] of tel 0473710406