Hoe blijf je jezelf ?

“Ik ben mezelf niet meer”.  Heb je dat al eens over jezelf gezegd ?  Of over iemand anders ? “Ik herken hem niet meer”.  “Zij is zichzelf niet meer “. Als we intense veranderingen opmerken bij iemand in onze omgeving, dan is dat soms op een pijnlijke manier, zoals wanneer iemand een schaduw van zichzelf wordt door een verslaving, een pijnlijke echtscheiding, dementie.  Het lijkt dan alsof iemands identiteit uiteenrafelt. 
 
Maar sommige diepgaande verschuivingen in je leven, leiden er juist toe dat je méér jezelf wordt, zoals wanneer je eindelijk je passie vindt of wanneer je je gezondheid drastisch weet te verbeteren.  Dan vind je pas je ware zelf.  De transformatie kan gigantisch zijn, maar je identiteit wordt niet afgebroken. De paradox zou dus kunnen luiden : als je dezelfde persoon wil blijven die je was, moet je radicaal veranderen.  En doelgericht veranderen.
 
Als alles goed gaat, dan is je toekomstige zelf een meer opengebloeide versie van je vroegere zelf, en  je vroegere zelf bevatte al de kiem van wat je kon worden.   Dit principe vinden we terug bij verschillende filosofen, maar we zien het ook in de natuur. Stel, je maakt een boswandeling en onder een groepje eiken knetsen plots de eikeltjes weg onder je laarzen. Dan weet je dat elk van die vruchtjes in zich de potentie heeft om uit te groeien tot een enorme eik. Andersom zie je de machtige eiken als het resultaat van het groeiproces van één eikel.
 
In de plantenwereld is het doel behoorlijk rechtlijnig, bij mensen gaat het er veel complexer en veelzijdiger aan toe.  Soms hebben we geen idee van wie we zijn – tot we worden wie we zijn.  Dat maakt het zo moeilijk om grote levenskeuzes te maken.  Als je beslist om een kind te krijgen, bijvoorbeeld, dan kan die beslissing zo’n transformatie met zich brengen dat je de pro’s en contra’s niet vooraf kunt afwegen. Want de persoon die je wordt door die beslissing zou wel eens helemaal anders kunnen zijn dan je huidige zelf. Hoe lastig is dat ?!
 
We schieten er dus niets mee op om onze identiteit statisch op te vatten.  Het is veel werkbaarder om ons “zelf” als een dynamisch concept te zien. Als we een nieuwe relatie aangaan, opbloeien in een nieuwe carrière, of een nieuwe hobby in de vingers krijgen, dan maken we een doelgerichte verandering mee maar we worden niet minders onszelf. Integendeel, zo’n verandering helpt ons juist om meer te worden wie we zijn. 
 
Zware kost, deze filosofisch getinte blog post ? Geen nood als je het liever praktisch houdt : dan neem je gewoon eens contact op.  Coaching kan je zeker helpen met doelgerichte verandering.
 
Mailen naar anne.verstrepen@brusa.be of bellen naar 0473710406 of https://brusa.be verkennen is hiervoor de eerste stap :-)

P.S. En onthoud dit : als je geen zin hebt om open te breken en door een transformatieproces te gaan, dan blijf je voor altijd… een eikel ;-)